Om Garrent in Kattuk

Hallo allemaal,

Donderdag 20 Juni kon ik de verleiding niet meer weerstaan en heb weer toegegeven aan mijn verslaving, garnalenvissen. Er stond een prachtige zee met 'zoals de Katwijkers het noemen' dik water wat betekend dat  het water bruinig is met veel algjes er in. De wind kwam uit het noord-oosten en was zwak en het zou om 21:35 laag water zijn. Als je met dit soort omstandigheden de mogelijkheid hebt om te gaan garnalenvissen dan moet je het gewoon gaan doen, want de volgende kans kan nog wel eens lang op zich laten wachten.

Mijn schoonvader Jan Plug wilde ook wel mee en hij zou de kar trekken en aan de kant de vangst voor me uitzoeken zodat ik gewoon door zou kunnen blijven slepen. In Katwijk aangekomen bleek dat hij zelf toch ook wilde gaan slepen dus we zouden met twee netten sterk aan de gang gaan.

Alles bij de hand en geen moeite met parkeren.

Op het strand aangekomen zagen we al dat we zeker niet de enige waren, want er waren natuurlijk vele anderen die ook de kans waar wilde nemen. Iets wat ik altijd erg leuk vind is dat je zowel jong als oud met deze hobby bezig ziet. Zolang er mensen zijn die dit soort netten kunnen maken, zolang zal deze hobby blijven bestaan, want ook vanavond aan jong volk geen gebrek.

Na mijn tuig in elkaar te hebben gezet kon ik te water. Ik vis zelf met een bokje waarbij het net wordt opengehouden door een stang met aan de uiteinden de 'sloffen'. Mijn bokje is gemaakt van een telescopische stok van een ramenwasser en de sloffen zijn gemaakt van plexi-glas en aluminium hoeklijnen. Je kunt dit natuurlijk van vanalles maken net wat je tegen komt of wat je hebt liggen. Het net zelf is door iemand gemaakt omdat ik dat echt niet kan. Netten bouwen is echt een vak waarbij je op heel veel dingen moet letten en waarbij je heel veel technieken moet beheersen.

Met wat knutselen kom je al een heel eind.

Mijn schoonvader vist met een bordje hierbij is er geen stok om het net open te houden maar fungeert het bordje als een soort roer dat in zee snijdt waardoor het net blijft openstaan.

Iets groter net, maar wel met een bordje

De eerste trek doe ik vanaf de KRB-post in de Zuid helemaal naar de oude kerk waar ik eruit ga omdat daar een 'hengelaar' stond en ik kijk gelijk even wat ik allemaal in het net heb zitten. De vangst valt me niet tegen al zie ik helaas geen maatse tongen in het net, maar wel veel mooie garnalen. Hierna sleep ik weer helemaal terug naar de KRB-post en het net begint steeds zwaarder te worden, die moet goed vol zitten.

Lekker kluitje in het kuiltje.

Eenmaal op de kant kan ik goed kijken wat ik allemaal gevangen heb en ik maak natuurlijk gelijk ff een paar fotootjes. Het lijkt een hele kluit met garnalen, maar als ik het leeggooi dan zie ik dat er behoorlijk wat kwallen tussen zitten. Het uitzoeken kost altijd wel wat tijd omdat er zoveel troep tussen de garnalen zit die je natuurlijk niet in je kookpot wilt hebben.

Mixed bag.

 Kijk ook goed uit bij het uitzoeken van garnalen want er kan zomaar een pieterman tussen zitten en zoals u misschien wel weet kunnen die steken waardoor je behoorlijk ziek kunt worden

Er zitten veel mooie garnalen tussen en stiekum begin ik al trek te krijgen in een lekkere garnalencoctail, maar er zal nog veel werk verzet moeten worden voor het zover is. Ik besluit de garnalen niet te horren (door een zeef halen) en giet alles in de emmer die voor over de helft gevuld is.

Snel groot worden en dan terug komen!

Prachtig om te zien wat er allemaal tussen de vangst zit aan visjes, grondels, zeenaalden, steuren, heremietkreeften, harinkjes en ik kwam nog een visje tegen die ik nooit eerder gezien had (leek een beetje op een meuntje). De tongen die we hadden, toch zeker wel een 15 stuks waren allemaal kleiner dan 20cm.

Een eerdere keer gevangen, een zeedonderpad.

Nog mooier was om tijdens het slepen ineens een complete school visjes uit het water op te zien springen en hierna gewoon de zeebaarzen te zien jagen! Wauw, dat heb ik echt nog nooit gezien en ik geloofde mijn ogen niet, maar ik heb het diverse keren gezien waarbij er één keer zelfs iets (baars?) tegen mij aan zwom. Ik weet wel dat ik binnenkort eens met kunstaas ga smijten in de branding want die baars zit er zeker wel! Vanavond durf ik niet aan want ik ben bang dat mijn vrouw dat niet gaat waarderen :-)

Een eerder foto van het 'onbekende visje'

Omdat mijn schoonvader nog ver in de noord is besluit ik om nog één trekje te doen hem tegemoet en samen slepen we hierna weer terug naar de karren. Als we alles hebben uitgezocht hebben we samen één emmer vol met garnalen en mijn schoonvader heeft nog één tong aan de maat.

Ik vorig jaar onder zelfde omstandigheden

Thuisgekomen staat de pan al op het vuur en kunnen de garnalen gekookt worden. Mijn schoonouders hebben een grote aardgas-vlinder in de schuur staan waardoor het water lekker snel kookt en in de pan zit een soort vergiet zodat je de garnalen eruit kunt scheppen. We koken elke keer een kleine hoeveelheid en laten het water weer even opkomen en dan even erna halen we ze eruit en strooien we ze lekker wijd uit zodat ze kunnen afkoelen. Als ze voldoende zijn afgekoeld kun je ze in de koelkast zetten waarin ze verder kunnen afkoelen.

En dan het pellen...... Moet ook gebeuren, maar het is ook gezellig zo met een bakkie erbij en een beetje kletsen. Uiteindelijk vond ik de hoeveelheid kleine garnalen wel meevallen en we hebben er dan ook een lekker maeltje garrent an óver 'ehouwe.

Jahaa?? Wie pelt er nou sneller?

En ik maar denken; Waar blijft m'n garrent toch?

Groeten, Kees de Mol